Eve geldiğimde babamı yerde yatarken buldum. Kardeşimi de elinde bir bıçakla aynaya bakarken. Bilinçli her memurenin yapacağı şeyi yaparak, kardeşimin elinden aldım bıçağı ki o hâlâ aynaya bakıyordu ve babamın karnına koydum. Şişer ölüler davul gibi olur, bilirsiniz belki. Sonra pasta geldi aklıma. Gittim açtım mutfakta. ... ... Göğüslerimi iki elimin arasında sıkıştırarak, sütyenimi düzeltirken yaptığım gibi öne eğdim, hafifçe salladım. Saçlarıma şekil verdim. Biraz gururlanarak, yarım ağız sırıttım, geçtim oturdum kolları eprimiş koltuğumuza. Babamı izlerken yavaş yavaş yedim pastayı. Sanki bir şeyler düşünmeliymişim gibi hissettim... Sonra geçti.
Diğer Yalçın Tosun Sözleri ve Alıntıları
"kimseye, kendine bile tüm hayatını anlatmamalı insan.çünkü bu kötülüğü hiç kimse hak etmiyor."- "kimseye, kendine bile tüm hayatını anlatmamalı insan.çünkü bu kötülüğü hiç kimse hak etmiyor."
- "Neden uyuyup da uyanamıyorum ? Her sabah aynı şey, kalkamıyorum kolay kolay. Sanki kemiklerimden çıkan, görünmeyen sarmaşıklarla bağlanmışım yattığım divanın demirden ayaklarına. İstesem de kalkamıyor, buz gibi soğuyorum.Bu şehrin sabahlarına uyanmak istemiyorum."
- "Biz kadınlar böyleyizdir işte, emekli mimar falan anlamaz kadın olmak. Hep bir koca ister başında. Koca olmasa bile en azından bir kedi ya da köpek ister etrafında dolaşacak. Bir şey ister mutlaka, dayanamaz yalnızlığa."
- Dersimdin çalıştım,parmak uçlarına kadar ezberledim seni.
- Hiçbir şey demedim. İzledim onu. Hatta bir sigara yaktım. Ben susarken ve o bağırarak ağlarken, ilk kez gerçekten konuşuyormuşuz gibi geldi bana. Hoşuma gitti. Biraz benden de bulaşmış bu kıza, anladım. Bunun ortaya çıkması için başarısız bir evlilik -bunun başarılısı da mı var?- yaşaması gerekiyormuş demek
- Halının üstünde yattığım yerden öylece pencereye bakıyorum. Kar devam ediyor. Bir sinir boşalması anında sonra kendinize geldiğinizde her şey daha dingin görünür ya, öyle bir zaman. Oysa daha bu evde geçmiş bir çocukluk ve gençlik vardı hesap vermem gereken. Yokuşta tıkanan yaşlılığım ise kapıya ancak ulaşmıştı. Hepimiz burada toplanacaktık demek. Herkesi, her şeyi, hatta kendimi affetmek geliyor içimden, yapamıyorum. Yıllarca ev işlerinden yıpranmış, çirkin ellerime bakıyorum, sanki bana ait değiller. Hiç olmadılar aslında.
- Hayattan ve babalarımızdan çalınan birkaç saat bizi mutlu ediyor.
- Sahnedeyim işte. Umurumda değilsiniz hiçbiriniz diye bağırmak istiyorum. Siz ne anlarsınız sanattan! Çehov sizin neyinize. Gidin evinize demek isterdim ya da tatile çıkın. Kütlesel popolarınızı güneşe çevirerek şöyle, gerim gerim gerinerek yatın. Ya da anlıyor olabilirsiniz sanattan, tiyatrodan. Bunlar umurumda mı sanıyorsunuz? Beni anlamanızı da istemiyorum. Küskünüm işte var mı? Bu hayat bana yetmedi, verim alamadım istediğimce. Alamadım.
- Çocuklar tekinsizdir, annelerse uçurum, olur olmaz düşülür.
Sarah Jio
Nuri Pakdil
Arundhati Roy
Sylvia Plath
Georges Perec
Marc Levy
Italo Svevo
Behiç Ak
Burçak Çerezcioğlu
Paulo Coelho