Elimdekinden fazlasını yitirdim. O sıralarda içimde olup bitenleri çok iyi belirtiyordu bu söz. Odile varken, kendisini ne çok seversem seveyim, beni kendisinden biraz uzaklaştıran kusurları vardı; Odile gitmişti, gene bir tanrıça oluyordu; kendisinde bulunmayan erdemlerle süslüyordum onu, onu en sonunda ölümsüz Odile düşüncesine göre biçimlendirdikten sonra, şövalyesi olabilirdim. Nişanlılığımız sırasında, yüzeysel bir tanımanın, biçimleri değiştiren aşkın yaptığını şimdi de unutuşla uzaklık yapıyordu ve ben, beni aldatan, uzak Odile'i yakın bir sevgi dolu Odile'den çok daha fazla seviyordum.