Dışarıda insanlar bir koşuşturmacanın içerisinde. Korkunç bir telaş yaşıyorlar. Sabah işe akşam eve, sabah işe akşam eve. İşyerlerinde yine sürekli ve anlamsız bir telaş, imzalar, mühürler, dosyalar... Sonra eve dönüş:hınca hınç duraklar, otobüsler, dolmuşlar...Evde yemek, çay, çor çocuk, televizyon... İnsanlar hep meşgul. Bu ne demek? Bu şu demek. Modernizm bir işgal biçimidir:meşgul ederek işgal eder insanı. Düşünmesine fırsat vermez. Kendine gelmesine izin vermez. Çünkü modernizm insanın düşünmesini istemez; sadece itaat etmesini ister.