..duvardaki acayip resimlerde, giysilerde, beyaz bantta göze çarpan, sanki mahsus yaratılmış korkunç bir zevksizlik. Değişik bir şey vardı bu zevksizlikte. Vasilyev, ??Her şey ne kadar yoksul, anlamsız burada!?? diye geçiriyordu içinden. ??Şu anda gördüğüm saçmalıkta, kafası çalışan insan o korkunç günahı işlemek ?bir rubleye canlı bir insan satın almak- isteğini uyandırabilecek ne var acaba? Parlaklık uğruna, güzellik, incelik, tutku, zevk uğruna işlenen bir günahı anlarım... ama burada bunların hangisi var? Ne uğruna günah işliyorlar burada? Neyse... üzerinde düşünmeye değmez!?? Sarışın sokuldu yanına, ? Bir Porter ısmarlar mısınız bana, dedeciğim? ?dedi.
Diğer Anton Çehov Sözleri ve Alıntıları
"Bu zamanda mutlu birini görmek insanın garibine gidiyor" diyor. "Beyaz fil görmek, mutlu birini görmekten daha kolay."- Her şeyden önce hayatın prizmadan geçirilmesi gerekir. Yani, daha açık söyleyeyim, ışığın yedi ana renge ayrıldığı gibi, hayatın da en basit elemanlara bölünmesi, her birinin ayrı ayrı incelenmesi gerekir.
- Başkalarının yalanlarını dinlemek ve yalanları yutmuş göründüğün için seni aptal bellemelerine göz yummak, alçalmayı sineye çekmek, dürüst, özgür insanların yanında olduğunu açık açık söyleyememek, üstelik yalan söylemek zorunda kalmak, gülümsemek... Hayır, hayır, beş para bile değeri olmayan bir lokma ekmek, bir sıcak köşe, bir mevki için çekilmez bütün bunlar. Böyle bir dünyada yaşanmaz!
- Öyle sanıyorum ki; düşünen insanlar her alanda duyarlı, sinirli oluyorlar. Belki de böylesi kaçınılmaz...
- Gökyüzünde ay gibi yalnız gezen bir insanım. Üstelik dolunay değil, yarım ay...İşte o yüzden kim ne derse desin, adım gibi eminim ve öyle hissediyorum ki, benim yarım ay olarak öteki parçam ancak aşkın doğal sonucuyla tamamlanabilir.
- Mutluluk saydığımız şeylerin, sıradan isteklerimizin peşinde koşarken yaşam bize neler kaybettirmiyordu ki!
- Aynı sap örtülü delik damlar, cahillik, çekilen sıkıntılar, ıssızlık, karanlık, baskı duygusu o günlerde de vardı, bugün de var. Bütün bu korkunç şeyler insanın alın yazısı gibi kaçınılmazdı, her zaman olmuştu, gelecekte de olacaktı. Aradan bin yıl geçse değişecek, güzelleşecek yeni bir yaşantı beklenmemeliydi. Öyleyse eve dönüp de ne yapacaktı?
- Eğer bir insan yaşamından hoşnut değilse, kendini mutlu hissetmiyorsa sokakta karşılaştığı mis kokulu ıhlamurlar, koyu ağaç gölgeleri, bulutlar, hallerinden memnun, kayıtsız doğa güzellikleri ona aşağılık biri olduğu hissi vermekten başka bir işe yaramaz.
- Aptallar kafalarındaki düşüncelerin bolluğuyla zengindirler!
- Bana göre bir insanın kafasındaki düşünceler de karşıda gördüğümüz ışıklar gibi dağınıktır, gecenin karanlığında bir çizgi üzerinde anlayamadığımız bir amaca doğru uzar giderler. Aslında ne bir şeyi açıkladıkları var ne de geceyi aydınlattıkları. Yaşlılığımızın ötesinde, bilmediğimiz bir yerde son buluyorlar sanki...
Michel Foucault
Patrick Rothfuss
Alexandre Dumas
Thomas More
Yunus Emre
Ercan Kesal
Osho
Kemal Sayar
Rainer Maria Rilke
Laurent Gounelle