Daha iyi, daha mutlu bir dünya istediğimizi söylediğimizde, genellikle özel olarak kendimiz için daha iyiyi ve daha mutluyu kastederiz. Her nasıl oluyorsa, kötülüklerimizin kabahati her zaman ya komşumuzda, ya işgalcide, ya yoldan çıktığı için içimizden birinde ya da surların dışında pusuda bekleyen düşmanda, zorla içeri girmekle bizi ebediyen tehdit eden barbarlarda yatar. Konstantinos Kavafis, ünlü bir şiirinde, artık barbar diye bir şey olmadığının bize ansızın söylenebileceği bir günün gelebileceğini belirtir. 'Peki şimdi, ne yapacağız biz böyle barbarsız?' diye sorar Kavafis. 'Bir türlü çözüm yoluydu bizim için bu insanlar.' Syf.102