Carson, ahlakın doğamıza aykırı olduğunu, bütün arzularımızın kötü olduğunu varsayıyor, halbuki bu kitabın yegane maksadı bunun aksini kanıtlamak. Neyse ki diğer primatlarla pay­laştığımız bir grup hayvanın arka planı var ve bu da toplumsal bağ­lara değer vermemizi sağlıyor. Böyle bir arkaplan olmasa, din ister­se bayılana kadar erdem ve kötülük hakkında vaaz versin, boş boş suratına bakardık. İlişkilerin değerini, işbirliğinin yararım, güven ve dürüstlüğe duyulan ihtiyacı idrak edebilecek şekilde evrimleşti­ğimiz için bunları alımlayabiliyoruz. Hakkaniyet duygumuz bile bu arkaplandan kaynaklanır. Bu noktada bonobo ateistin tarafını tutacak ve dinin, ahlak üze­rinde bir rolü varsa bile, bunun gecikmeli bir rol olduğunu söyleye­cektir. Ahlak önce ortaya çıktı, modern din daha sonra bunun üzeri­ne tutundu. Büyük dinler, bize ahlakı hediye etmediler, aksine onu desteklemek üzere icat edildiler. Dinin, insanları birbirine bağlaya­rak ve iyi davranışları teşvik ederek bu işi nasıl yaptığını daha yeni incelemeye başladık. Dinin, geçmişte çok önemli olan, yakın bir ge­lecekte de belli ki önemini koruyacak olan rolünü küçümsemek gibi bir niyetim yok ama ahlakın kaynağının din olmadığını da söylemek lazım.