Bugün tabiat ne kadar güzel.Kuşkusuz hergün böyle bu. Ama güzellikleri görmek her zaman mümkün değil.Bakmasını bilmek gerek. Acılara, hastalıklağa ve yorgunluğa rağmen bakılabilir. O zaman güzelliğin içinde bütün bunlara da iyi gelen bir düşünce olduğu görülür. O düşünce yi bir kere ellerine geçirmiş olanlar başlarına gelen bütün sevinçlerin ve acıların külfetine daha kolay katlanabilirler: Mutluluk da tahammül ister. Onu da iyi anlamalı...