Bir bonobonun elini tuttuğunuzda, başparmağınızın onunkinden daha uzun olduğunu fark edersiniz. Kolunun üst kısmına dokunduğunuzda, hiç o kadar sert kas görmediğinizi hissedersiniz. Alt dudağını çekiştirdiğinizde, sizinkinden ne kadar büyük olduğunu anlarsınız. Gözlerine baktığınızda en az sizinki kadar sorgulayıcı bakışlarla karşılaşırsınız. Bütün bunlar zihin açar. Benim hedefim, sosyal hayat konusunda da aynı kıyaslamaları yapmak ve dalga geçmeyi sevdiğimiz bu tüylü karakterlerle paylaşmadığımız tek bir eğilim bile olmadığını göstermek. İnsanlar hayvanat bahçesinde maymunlara gülüyorlarsa, bunun sebebi tam da onlara tutulan aynadan rahatsız olmaları bence. Yoksa zürafa ve kanguru gibi tuhaf görünümlü hayvanlar da komik gelmez miydi? Primatlar hafif bir huzursuzluk uyandırırlar; çünkü bize kendimizi acımasız bir dürüstlükle gösterirler. Desmond Morris'in çarpıcı sözünü hatırlatırlar bize: Hepimiz çıplak maymunlarız. Bizim aradığımız ya da aramamız gereken de bu dürüstlüktür ve işin güzel tarafı, şimdi bonoboyu daha fazla tanıdığımız için, kendi yansımamızı birbirini tamamlayan iki aynada görebiliyoruz.