"...Herkes bencilliğin kötü bir şey olduğunu söylemiyor mu?Bende San Sebastiyan projesinde tümüyle bencillikten uzak bir davranış benimsedim.İnsanın kendi çıkarlarının peşinde koşması kötü değil mi?Benim o olayda hiçbir kişisel çıkarım yoktu.Kâr peşinde koşmak kötü değil mi? Ben kâr peşinde koşmadım...Zararı göze aldım.Herkes durmadan, bir sanayi kuruluşu haklı gösteren amaç ,üretim değil ,elemanlarını yaşatmaktır deyip durmuyor mu? San Sebastiyan Madenleri bu durumda sanayi tarihinin en başarılı girişimi sayılır.Hiç bakır üretmediler,ama oradan bir günde iş yapmadan kazandıklarını ömürleri boyunca çalışmakla kazanamayacak binlerce insanı beslediler.İş sahibinin bir parazit, bir sömürge olduğu konusunda hemen herkes görüş birliği içinde değil mi?İşi işçilerin yaptığını üretimi onların mümkün kıldığını söyleyip durmuyorlar mı?Ben hiç kimseyi sömürmedim.San Sebastian Madenlerini kendi gereksiz varlığımla rahatsız etmedim.Orayı esas önemli insanların eline bıraktım.Bu mülkün değeri konusunda yargılarda bulunmadım.Bir madencilik uzmanına değerlendirttim.Çok iyi bir uzman sayılmazdı,ama o işe çok ihtiyacı vardı.İşe adam alırken önemli olan ihtiyaçtır,adamın yeteneği değildir demiyorlar mı?Bir şeyi elde etmek için yapman gereken, ona ihtiyaç duymandır demiyorlar mı?Ben çağımızın tüm ahlâk ilkelerini uyguladım.Bir takdir ,bir minnet ,bir onurlandırma bekliyordum.Neden bana lânetler yağdırıldığını hiç anlayamıyorum."

İnsanların düşünce şeklinde çok garip, çok korkunç bir hata var. Bu hata nedir? Bilemiyoruz, fakat içimizde sonsuz bir mücadele var, bunu meydana çıkarmak için yapılan bir mücadele bu.

Şu bilmediklerimizi bir bilebilsek! Kalbimizin anladığı ve sanki bize söylemeye çalışırmış gibi çarptığı, ama yine de açıklamadığı veya açıklayamadığı o sır nedir?

Oğlumuzu insan gibi yetiştireceğiz. Ona "BEN" demesini ve söylediği kelimenin haysiyetini taşımasını öğreteceğiz. Alnı açık yürümesini, sadece kendinden mesul olmasını öğrenecek. Kendi kendine hürmet etmesini öğrenecek.

"Ama dediğim şu ;insan bu dünyada acı çekerse ,attığı yanlış adımlar yüzündendir."

Hepimiz hak ettiğimiz yerdeyiz.

Bir merkez fikir çevresinde oluşturulmamış hiçbir şey, mantıklı da, güzel de olamaz; her ayrıntıyı oluşturan da o fikirdir.

Her insan kendi anlamını, biçimini ve amacını yaratır. Başkalarının neler yaptığı neden bu kadar önemli oluyor? Sırf kendinizin değil diye neden kutsal sayılıyor? Neden sizin dışınızdaki herkes haklı oluyor da bir tek siz olamıyorsunuz? Neden başkalarının sayısı gerçeğin yerini alabiliyor? Gerçek neden yalnızca aritmetik meselesi oluyor, onda da yalnızca toplama işlemi oluyor? Neden her şey eğilip bükülüp mantık dışına çıkarılarak başka şeylere uydurulmaya çalışılıyor? Bir nedeni olmalı. Bilmiyorum. Hiçbir zaman bilemedim. Anlamak isterdim.

Geçmişin sesi insanların sesidir.

İnsan haklarına devlet tarafından yapılan ihlaller içerisinde zorunlu askerlik en kötüsüdür. Zorunlu askerlik hakların gaspı ve ortadan kalkması demektir.