Benim için ahlak bir Yardım Etme ya da Zarar Verme(me) meselesidir. Bu ikisi birbiriyle bağlantılıdır. Eğer boğuluyorsanız ve ben size bilerek yardım etmiyorsam, size zarar veriyorum demektir. Yardım etme ya da etmeme kararım kesinlikle ahlaki bir karardır. Yardım etme ya da zarar vermeyle alakası olmayan şeyler, ahlaki bir mesele olarak sunulsalar bile ahlak alanı dışındadır. Muhtemelen sadece bir teamüldürler. Mesela ABD'ye taşındığımda yaşadığım ilk kültür şoklarından biri, bir kadının alışveriş merkezinde bebeğini emzirdiği için tutuklanması olmuştu. Bunun rahatsız edici bir davranış olarak algılanması beni şaşırtmıştı. Yerel gazetem, kadının tutuklanmasını toplum kurallarıyla ilgili, ahlaki bir mesele olarak sunuyordu. Ama doğal annelik davranışı kimseye zarar veremeyeceğinden, aslında bir norm ihlalinden başka bir şey değildi. İki yaşından itibaren çocuklar ahlaki ilkelerle (çalma) kültürel normları (okulda pijama giyilmez) birbirinden ayırabilirler. Bazı kurallara karşı gelmenin birilerine zarar verdiğini, bazı kurallara karşı gelmeninse sadece beklentilere aykırı olduğunu bilirler. İkinci türden kurallar kültürden kültüre değişir. Avrupa'da her kumsalda görülen çıplak memelere kimse dönüp bakmaz bile, ama evimde bir silah bulunduğunu söylesem herkes acayip rahatsız olur ve bana ne haller olduğunu merak eder.