Ben çocukken... demişti..geceleri uyuyamazdım.Yatağımın altında bir şeyler. birileri olduğunu sanırdım.Kafamı yorganın altına saklar, korkmaktan yorulana kadar, yorulup uyuya kalana kadar da asla çıkmazdım. Yaz, kış fark etmez. Kaç gecem böyle korkarak geçti hatırlayamıyorum. Aslında yapmam gereken çok basitti.Bir an cesaretimi toplayıp yatağımın altına bakabilsem, kaç gecem kurtulabilirdi ?
Diğer Arif Akyol Sözleri ve Alıntıları
Önceki güvenlik görevlisinin aksine kafası çalışan- en azından düşüncelerini boynunun üstünde yani olması gereken yerde şekillendiren-biri olarak tanımlanabilirdi.- Ayrıca iş üretimi de neyin nesiydi. İnsanların kanını emen kapitalist bir yapı değil miydi çalıştığı yer? İnsanların daha fazla gırtlağına basmaktı herhalde kastettiği şey diye düşündü Harun, ama bunu Topaç'ın yüzüne söylemedi.
- İstersen binlerce insanla birlikte öl, yine de yalnız ölüyorsun. Yapayalnız. Sırayla değil ölüm. Kitlesel değil. Geleneksel de değil. İlk defa sen ölüyorsun. Son defa sen. Yalnız ölüyorsun. Yalnız sen.
- Ben çocukken... demişti..geceleri uyuyamazdım.Yatağımın altında bir şeyler. birileri olduğunu sanırdım.Kafamı yorganın altına saklar, korkmaktan yorulana kadar, yorulup uyuya kalana kadar da asla çıkmazdım. Yaz, kış fark etmez. Kaç gecem böyle korkarak geçti hatırlayamıyorum. Aslında yapmam gereken çok basitti.Bir an cesaretimi toplayıp yatağımın altına bakabilsem, kaç gecem kurtulabilirdi ?
- Birkaç saniye düşündükten sonra konuşmayı sürdürdü.Görünen ölümün adı ölüm, olan ölümün adı henüz konmamış. Belki de ölümü yaşarken yalnız değilsindir. Yani son anda.Filmlerde olduğu parlak bir ışıkla sevdiklerin karşılıyordur belki seni.
Slavoj Zizek
Vladimir Bartol
Jostein Gaarder
Anne Rice
Christy Brown
Samiha Ayverdi
Nancy Pickard
Mo Yan
Enis Batur
Haruki Murakami