Ben yalnız değilim, tek başımayım..! ?Yaşamlarımızda ?önemli? bir başkası olmadığında kendimizi ya yalnız hissederiz ya da yalnızlığın getirdiği özgürlüğün tadını çıkarırız. Derinden hissettiğimiz gerçekler konusunda başkalarından destek alamadığımız zamanlar, kendimizi ya yalnız ve acı dolu hissederiz ya da vizyonumuzun, ailemizin, dostlarımızın veya iş arkadaşlarımızın onayına olan insani gereksinimimizin üstesinden gelecek kadar güçlü olmamıza seviniriz. Yaşama bakış şeklimiz yolumuzu belirler. Yalnızlık kelimesi bile insanın içinde bir üzüntü yaratmaya yeter. Bu sadece yanlış bir çağrışım, yanlış bir yorumdur. Buna yalnızlık yerine tek başınalık demek daha doğrudur. İnsanlar yalnız olduklarında üzülmeleri gerektiğini düşünürler. Bu doğru değildir? İnsanlarla olmanın getirdiği mutluluk son derece yüzeyselken, kendi başına olduğunda beliren mutluluk ise muazzam bir derinliğe sahiptir. Tek başınalık üzüntü getirmez. Tek başınalığın en derinlerine bir kez olsun inmişsen, artık her türlü ilişki sana yüzeysel gelecektir. Tek başına olduğunuz zaman yapayalnız değilsiniz. Yalnızlık ile tek başınalık arasında büyük bir fark vardır. Yalnız olduğunuz zaman bir başkasını düşünmektesinizdir, bir başkasını özlemektesinizdir. Yalnızlık olumsuz bir durumdur. Diğeri dostunuz, kocanız, karınız, anneniz, sevgiliniz - yanınızda olsa daha iyi olacağınızı hissediyorsunuzdur. Diğeri yanınızda olsa çok iyi olacaktır ama değildir. Kişinin er ya da geç yalnızlıkla karşı karşıya gelmesi gerekir. Bir kez onunla yüzleştiğinde, yalnızlık renk değiştirir, nitelik değiştirir. Tek başınalığa dönüşür. Yalnızlık diğerinin yokluğudur. Tek başınalık, yanınızda kendinizin olmasıdır. Tek başınalık çok olumludur. Bir varlıktır, bol bir varlıktır. Varlıkla o kadar dolusunuzdur ki, varlığınızla tüm evreni doldurabilirsiniz ve başkalarının varlığına ihtiyaç kalmaz. Yalıtılmışlık içinde üzüntü ve sefaleti barındırırken, kendi başınalık gerçek mutluluğa dair bir enginliğe sahiptir.? Sevgiyle, sağlıcakla ve hoş kalalım hepimiz, Yalnız kalmaktan daha kötü şeyler de vardır hayatta, ama genellikle bir ömür alır bunun farkına varmak, O zaman da çok geçtir ve çok geçten daha kötü bir şey yoktur hayatta...