Batı dünyasının tüm sorunları Ortaçağ'da ortaya çıkmıştır: Çağdaş diller, tüccar kentleri, kapitalist ekonomi (bankaların, çeklerin, en yüksek faizin yanı sıra) Ortaçağ toplumunun buluşlarıdır. Çağdaş orduların, çağdaş ulusal devlet kavramının, doğaüstü bir federasyon düşüncesinin, yoksullarla varsıllar arasındaki savaşımın, giderek sapkınlık ya da ideolojik sapma kavramının, hatta aşkı, yakıp yıkan mutsuz bir mutluluk gibi alan çağdaş aşk kavramımızın bile Ortaçağ'da ortaya çıktığına tanık oluyoruz. Bunlara, kilise ile devlet arasındaki çatışmayı, işçi sendikalarını emeğin teknolojik dönüşümünü de ekleyebiliriz. Bugün hâlâ Ortaçağ teknolojisinin bayrağı altında yaşıyoruz. Örneğin, mekanik dokuma tezgahları, buhar makineleri kadar önemli olan gözlük, bir Ortaçağ buluşuydu. O dönemde, kırkına vardığında yakını göremez duruma gelen bir düşün adamı (karanlık odalarda, gölgeli tonozlar altında, okunaksız el yazmalarını meşale ışığında okumanın güçlüğünü düşünün) ellisinden sonra etkin olarak hiçbir şey üretemiyordu. Gözlüğün bulunmasıyla düşünsel verimlilik alabildiğine arttı; bundan sonraki yüzyıllarda bu insansal kaynaklardan daha çok yararlanabildiler.