Bana, Yunus! dedi, parmağını kalbimin üzerinde gezdirerek, Burası kalbinin en değerli yeridir. Burada siyah bir nokta vardır. Canın canı, sevenin cananı buradadır. O nokta, yoğun bir damla kandan ibarettir. Adına 'süveyda' yahut 'seva' derler. Siyaha çalan rengi yüzündendir bu isim. Çümkü, sevda kara talih içinde, o kara kan damlasında büyür. Bütün tecelli denizleri, bütün aşk fırtınaları, işte o bir damla kanda dalgalanıp çırpınır. Aşırı sevgi bu damlayı tahrip edip dağıtırsa, parçaları bütün vücuda dağılır. Aşk, işte bu dağılmanın adıdır ve o dağılırsa âşık artık ne yaptığını bilmez olur. Bütün bunları bir yerden okur gibi söylemişti. Kimden dinlemiş yahut hangi kitaptan okuyup öğrenmişti elbette bilemedim. Sevdayı daima hatırla, Yunus'um, sevdayı hatırla!.. diye devam etti sonra, yutkundu ve sustu.