Aşk padişahının vefası yoktur diyorlar; yalan. Senin gecenin sabahı yoktur, gündüzü göremezsin diyorlar; yalan. Diyorlar ki: Aşk için ne diye öldürüyorsun kendini, beden yok olduktan sonra hayat yok; yalan. Aşk yüzünden gözyaşı dökmen abes, gözünü yumdun mu görmek, buluşmak yok diyorlar; yalan. Diyorlar ki: Şu zaman geçip gitti, biz de zamanımızı doldurduk mu can, o yana gitmez, buna imkân yok; yalan. Hayale kapılanlar, hayalden vazgeçmiyenler, peygamberlerin bütün hikâyeleri düzme, hayalden ibaret diyorlar; yalan. Doğru yolu tutmıyanlar diyorlar ki: Kulun,Tanrı kapısına varması mümkün değil; yalan. Gönül sırrını bilenler diyorlar ki: Sırları, gayb sırrını Tanrı, kuluna vasıtasız söylemez; yalan. Diyorlar ki: Kula gönül sırrını açmazlar, lûtfedip kulu göğe almazlar; yalan. Balçıktan meydana gelen insan, gök ehliyle âşina olmaz diyorlar; yalan. Diyorlar ki: Tertemiz can, şu yuvadan, aşk kanadiyle uçup havalanamaz; yalan. Halkın, zerre-zerre iyiliğine, kötülüğüne, o gerçek güneş, mükâfat vermez, ceza vermez diyorlar; yalan. Sus; eğer birisi sana harfsiz, sessiz söz olamaz derse de ki: Yalan. Hz. Mevlâna Divân-ı Kebir - c. II, s. 373. K.B. yayınları
Diğer Mevlana Celaleddin Rumi Sözleri ve Alıntıları
A Müslümanlar, a Müslümanlar, gönlünüzü koruyun; çevremden çekilin; ne bakın bana, ne gönlümü almaya çalışın.- Hasta bir doğana benziyorum; hastalıktan yeryüzünde kalmışım; ne yerdekilerle aynı cinstenim, ne de uçmama imkân var.
- Bilginler ne oldu, yazarlar ne oldu? Şu dîvan da artık bir tek cesur insan bile bulamazsın. Ah; ne kadar da unutkandır şu sayıca üstün olan topluluk; bilginlerinin şöylece bir duruşu bile yoktur. Utan artık! Barış ehliyle uzlaş; savaştan vazgeç, kadehi al eline.
- Güneş doğdu, bu halk neden uyuyakalmış? Can, gündüze, göz, nura âşık değil mi ki? Uyuyan kişi, sağa-sola döndü, hareket etti mi uykusu dağılır gider. Aşağılık kişi uyuyunca aşağılıklığını hatırına bile getirmediği için uyanmak istemez. YâSîn sûresinin sonlarındaki "Bu, ancak bir bağrıştan ibaret" âyetini oku; aşağılık kişi de bir bağırışta kibir uykusundan uyanır.
- Delinin elinden silahını al da, adalet ve barış senden razı olsun. Savaşların asılları barışlardır. Bırakın savaşı, gönlüm barıştan bile ürkmektedir. Düşmanlık edebileceğin nefsin ile savaş ki; onu esir alman mümkün olsun. İnsanların savaşları, çocukların kavgalarına benzer; hepsi anlamsız ve saçmadır. İnsanlar barış için uğraşır, ancak rahata ulaşmanın yolu da ayağa kalkmakla başlar. Neden diriye düşmanız. Madem ölümden sonra barış yapacaksın, neden ömür boyu senin üzüntünle sıkıntı içindeyiz.
- Nerde bir topluluk görürsen, tellal, hiç durma, bağır: Kaçan bir kul gördünüz mü ey insanlar, de, tertemiz kokan bir kul gördünüz mü, ay parçası bir yüzü var, baştanbaşa fitne. Savaş vakti tez gider, de , tellal, barış vakti uysal olur, de. Nerde bir topluluk görürsen, tellal, hiç durma, bağır: İnce boylu, güler yüzlü, tatlı sözlü, tez canlı, çevik bir kul gördünüz mü? Sırtında bir al kaftan taşıyor. Kucağında bir rebap, elinde bir yay var, de , tellal, Çaldığı hep güzel, hep sıcak havalar, de. Nerede bir topluluk görürsen, tellal, hiç durma, bağır: Onun bağından bir meyva devşiren var mı ey insanlar, de, onun gül bahçesinden bir demet gül deren var mı? İş ki çıksın bir habercik getirsin biri ondan bana, tellal çıksın biri ondan bana bir şeyler desin iş ki, söyle, verdim canımı ona gitti, telal, verdim ona gitti.
- Oraya gitme dedim sana, seni belâlara uğratırlar dedim, dedim ayaklarını bağlarlar. Gidersen dedim nerden kurtaracaklar seni, orda tuzaklar içinde tuzaklar var. Dedim orda ne idüğü belirsiz kişiler bir sürü ipe sapa gelmez laf ederler. Dedim bir lokma gibi kapıverirler seni, atarlar ciğer gibi çorbalarının içine, gözyaşına bakmazlar. Dedim hamur yoğurur gibi yoğururlar seni, havaya uçururlar dedim dağ olsan. Çekerler dedim derinin içinden pamuk çeker gibi. Hayale dönersin dedim sonra, yönsüz hale gelirsin dedim sonra. O aşağılık herifler hayvan gibi ot yerler dedim, bir ele geçirdiler mi dedim ananı bellerler. Oraya gitme dedim, oraya gitme dedim sana.
- Göz gamın ne olduğunu bilseydi, gökyüzü bu ayrılığı çekseydi, padişah bu acıyı duysaydı; göz gece demez gündüz demez ağlardı, gökler yıldızlara, güneşle, ayla gece demez gündüz demez ağlardı. padişah bakardı ününe, tacına, tahtına, tolgasına, kemerine, gece demez gündüz demez ağlardı. Gül bahçesi güzün geleceğini duysaydı, uçan kuş avlanacağını bilseydi, gerdek gecesi bu özlemi görseydi; gül bahçesi hem güle hem dala ağlardı, uçan kuş uçmaktan vazgeçer ağlardı, gerdek gecesi öpüşmeye, sarılmaya ağlardı. Zaloğlu bu zülmü görseydi, ecel bu çığlığı duysaydı, cellâdın yüreği olsaydı; Zaloğlu savaşa, yiğitliğe ağlardı, ecel bakardı kendine ağlardı, cellât, yüreği taş olsa, ağlardı. Kumru, başına geleceği duysaydı, tabut, içine gireni bilseydi, hayvanlarda bir parça akıl olsaydı; kumru selviden ayrılır ağlardı, tabut omuzda giderken ağlardı öküzler, beygirler, kediler ağlardı. Ölüm acılarını gördü tatlı can, koyuldu işte böyle ağlamaya. Olanlar oldu, gitti dostum benim. şu dünya bir altüst olsa, aülasa yeri var. öylesine topraklar altında kalmışım
- N E V A K İ T T T O L A C A K N E V A K İ T T O L A C A K N E V A K İ T O L A C A K N E V A K İ T ... Ş A R A P P P O L A C A K Ş A R A P P O L A C A K Ş A R A P O L A C A K Ş A R A P... B E N N N O L A C A Ğ I M B E N N O L A C A Ğ I M B E N O L A C A Ğ I M B E N... O O O L A C A K O O L A C A K O L A C A K O...
- Nerde bir topluluk görürsen, tellal, hiç durma, bağır: kaçan bir kul gördünüz mü ey insanlar, de, tertemiz kokan bir kul gördünüz mü, ay parçası bir yüzü var, baştanbaşa fitne. Savaş vakti tez gider, de, tellal, barış vakti uysal olur, de. Nerde bir topluluk görürsen, tellal, hiç durma, bağır: ince boylu, güler yüzlü, tatlı sözlü, tez canlı, çevik bir kul gördünüz mü? sırtında bir al kaftan taşıyor. Kucağında bir rebap, elinde bir yay var, de, tellal, çaldığı hep güzel, hep sıcak havalar, de. Nerede bir topluluk görürsen, tellal, hiç durma, bağır: onun bağından bir meyva devşiren var mı ey insanlar, de, onun gül bahçesinden bir demet gül deren var mı? İş ki çıksın bir habercik getirsin biri ondan bana, tellal çıksın biri ondan bana bir şeyler desin iş ki, söyle, verdim canımı ona gitti, tellal, verdim ona gitti.
Nermin Bezmen
Michel Foucault
Max Weber
Zeki Kayahan Coşkun
John Steinbeck
Mürvet Sarıyıldız
Stefan Zweig
Richelle Mead
Leonard Cohen
Jon Krakauer