ANDREI PLATONOV, (1899-1951), Yazar-Elektrik Müh, TR-2014, Metis Yayın, Rusçadan çeviren: Günay Çetao Kızılırmak, 167 sf. *** Rusların Kafka'sı deniliyor; Gorki keşfeder; Stalin'in sert eleştirilerine maruz kalır; bazı kitapları 1980 sonrasında yayınlanır; John Berger, günümüzde dünyanın muhtaç olduğu hikayecilerin öncüsü diye tanımlar. *** -İhtiyar en güzel günlerin henüz yaşanmadığı düşüncesine bel bağlamış, geçip giden zamana veda edip onu unutmaya karar vermişti. -Ay yoktu, fersiz yıldızlar yüksekteydi ama raylar parlak ve uzak ışıldıyordu, karanlığın tüm yoksulluğundan, geceye dağılışından olanca ışığı çekip toplamış gibiydi. ...hızlı, aceleci tren gelmekteydi. Lokomotifin sakin ışığı ufukta belirdi ve karanlığı ileriye, sık ormanın yukarılarına iterek diri lacivert ağaçları, çalılıkları, gündüz görülmeyen esrarengiz nesneleri, karanlık ve yalnızlık içinde yolu gözetleyen hat bekçisinin siluetini aydınlattı. -...kadınlar bazen fena halde ruhu yorar, pes ettirir. Kim bilir belki de olması gereken budur, ne de olsa insanları onlar doğurur, insanlığın sahibi onlardır, vardır bir bildikleri. -Ruslar yumuşak mizaçlı, itaatli, uzun ve ağır işlerde sabır sahibi, ancak vahşi ve cehaletlerinde karanlık kişiler. -İskender fethetmiş, Vespucci keşfetmişti, şimdiyse yapılar çağı gelip çatmıştı -kanlar içindeki savaşçının ve yorgun seyyahın yerini akıllı mühendis almıştı. -Daracık pencereden gece boyu doğanın şatafatı yıldızları görüyor, göğün tepesinde kanunsuzca yanan bu canlı ateşe şaşırıyordu. -...mutluluğun da ayakta kalabilmesi için değişmesi gerekir. -...o zaman, kendisini seven biri onu peşi sıra gökle yerin ışıltılı boşluğuna davet etmiş de kendisi varıp gidememiş gibi buruk bir sevinç duymuştu. -...bitkiler ve mahlukat toprağın karanlığından çıkıp ona misafir olmuştu -renk renklerdi, her biri başka, kimselere benzemez: Hepsi meşrebince oluşmuş ve toprakta can bulmuştu, yeter ki soluk alarak, bayram ederek dışarı çıkabilsin, ömrü yettiğince tüm varlıkların toplu buluşmasında yerini alsın- yaşayanları sevmek ve sonra onlardan tekrar ebediyen ayrılmak için. -...karısı Afrodit'e olan aşkından ve sadakatinden bir ruh huzuru kurdu; ...şehvani dünyanın karanlık tarafına kendisini çeken tüm muğlak tutkularını dindirdi; gücünü işe ve kalbini fetheden düşünceye -insanı tüketmeyen, aksine tekrar ve aralıksız dirilten ve artık onun için zevk haline gelen, vahşi ve yorucu değil sessiz iyilik gibi uysal olana- hizmete verdi. -...insan eskiden de caniliğe meyledebilir ama onu bir talihsizlik olarak görür, üstesinden gelince de tekrar hayatın tanıdık sıcak iyiliğine sokulurdu; şimdiyse beşer kendini ve başkalarını yakarak ısınıp yaşayabilme kabiliyetine kavuşturuldu. -...gökten su namına tek damlanın düşmediği, aç bir mezar insanları beklermiş gibi bütün tabiatın çürük ve toz koktuğu o kurak yazın bulanık sıcağına zor katlanıyordu. O yaz çiçekler bile metal yongasından fazla kokmuyordu; tarlalarda, toprağın bedeninde zayıf bir iskeletin kaburgaları arasındaki boşluklara benzer derin çatlaklar oluşmuştu. -...kendi bile bilemezdi ki içinde olabilecekleri; hoşnut, dertsiz, korkusuz yaşayan kişi kendini kontrol edemezdi. -...ihtiyacın mevcudiyeti, tatminin mutlak mevcudiyetine bağlıdır. ...tatmin olanağı mevcut değilse zevk arzusu bile üretilmez.