1926 AKŞAM GÜNEŞİ Reşat Nuri Güntekin Akşam Güneşi'ni okurken, ben de sadece bir aşk romanı okuduğumu sanıyordum. Başlangıçtaki, Nazmi'nin kurmay subaylık anılarını hızlı hızlı okumuş, büyük olasılıkla bu bölümlerde sıkılmış, belki de bu bölümleri çarçabuk unutmuştum. Oysa o bölümler biraz da Nazmi'nin kişiliğini belirleyebilmek için yazılmıştır, yalnız Nazmi'nin değil, belki bütün bir kuşağın. Şam, Kudüs, başka yerler, sonra Paris, hep apayrı iki uygarlık. .. Aynı apayrılığı romanın adsız sansız adasında da yakalamak olasıdır. Jülide'yle Nazmi'nin dans edişleri bile, bir yaşama biçiminden bir başka yaşama biçimine gelgitleri simgeler.
Diğer Selim İleri Sözleri ve Alıntıları
"Hikâyelerinizde mâzi var. Biliyor musunuz, insan mâziye geri dönebileceğini sanıyor..."- "Hikâyelerinizde mâzi var. Biliyor musunuz, insan mâziye geri dönebileceğini sanıyor..."
- Sevgi nedir diye sormuyorum çünkü çok az biliyorum, sevgi yaşadıklarımın hiçbiri değil. Ben sormuyorsam bu adamlar gibi şimdi nerde, şimdi ne yapıyor, alışılmış sözcükleriyle bunları sormuyorsam kimse için, yaşadıklarıma sevgi gözüyle bakamam. Bir filmi seyrederken yalnızsam ve sormuyorsam içimden nasıl bulurdu o, bir kitabı okuyup da bir şeyler düşünmüşsem ve onunla tartışmayı aklımdan bile geçirmemişsem, çay içerken, neskafe için su kaynatırken, kapının zili çaldığında yüzünü şöyle bir görüp bir sözcükle, adıyla anmıyorsam, hayır, sevgiyle en küçük bir ilintisi yok bunun.
- Bir şey unutmuşum gibi geldi bana. Fakat ne? Her şeyim yanımda. Her zaman kahreden ikinci ses, "Siyah gözler unuttun" dedi. Anladım, içim ezildi.
- Bir şey unutmuşum gibi geldi bana. Fakat ne? Her şeyim yanımda. Her zaman kahreden ikinci ses, "Siyah gözler unuttun" dedi. Anladım, içim ezildi.
- İstese beni arayabilirdi. Arayıp sorardı. Bir hayalin ardındayım. Dostluklar belli yaşlarda, ilk gençlik dönemlerinde güzel. Ama ben çocuk kaldım, hiç büyümedim, hep sığ sularda..
- İstese beni arayabilirdi. Arayıp sorardı. Bir hayalin ardındayım. Dostluklar belli yaşlarda, ilk gençlik dönemlerinde güzel. Ama ben çocuk kaldım, hiç büyümedim, hep sığ sularda..
- Bu, epeydir acı çeken, belki de bütün yaşamı boyunca - söyleyemediği, dile getiremediği, dışa vurmadığı - acılar çekmiş bir insana ağlamaktı ve bu insan benim annemdi.
- Sevdiğim bir şiiri okurken, bir romanı, bir öyküyü ya da bir filmi anlatırken de gözlerim dolar, ağlarım çoğu kez. Karşımdaki kişiler, bundan tedirginlik duyarlar.
- Gözlerindeki o camı andıran, sonra yavaşça biriken, dolan, yuvasına sığamayarak taşan yaşların, gözyaşlarının nedeni nasıl açıklanır?
Chuck Palahniuk
Sinan Akyüz
Füruğ Ferruhzad
Slavoj Zizek
Ryunosuke Akutagava
Yılmaz Odabaşı
James Dashner
Erdal Demirkıran
Cem Mumcu
Pierre Rey