14.NOTUM Son itiraf Yıllar geçti,sevgili Manuel Valadares.Şimdi kırk sekiz yaşındayım ve zaman zaman,özlemimde,hep bir çocuk olduğum izlemine kapılıyorum.Birden ortaya çıkıverecekişsin,bana artist resimleri ve bilyeler getirecekmişsin gibi geliyor.Hayatın sevilecek yanlarını bana sen öğrettin,sevgili portugam.Şimdi bilye ve artist resi dağıtma sırası bende,çünkü sevgisiz hayatın hiçbir anlamı yok.Ara sıra sevgimle mutluyum,ara sıra da yanılıyorum;bu daha sık oluyor. O çağlarda,bizim çağımızda yani,yılla önce bir Budala prens'in,mihrabın önünde diz çökmüş ''Budala''nın,gözleri yaşlarla dolarak ikonlara şunu sorduğumu bilmiyordum: ''OLUP BİTENLERİ ÇOCUKLARA NİÇİN ANLATMALI?'' Gerçek,sevgii portugam;bunları bana çok erken anlatmış olmalarıdır. Hoşça kal Ubatuba,1967 182.syf