1. (Ey yüce Allah!..) Kudret elinle şu kainatı yoktan var ettin. (İçinde insanı yaratıp) Kimini mümin kıldın, kimini inkârcılardan eyledin. 2. Kulların ibret alsınlar (da imana gelsinler) diye, dikende güller açtırıp fidanda taze hurmalar verdin, hikmetlerini gösterdin. 3. Bazılarına cennetle birlikte cennet giysileri, saltanat tacı ve yiğitlik kuşağı bağışladın da; bazılarının yerini cehennem, durağını ateş eyledin. 4. Kimisinin boyunu servilerden ve ardıçlardan yüce yarattın, kimisinin gözyaşlarını nehirler gibi akıttın. 5. Günü ışıkla aydınlattın, güneş senin iradenle doğdu; geceyi ise yıldız yıldız süslemek için karanlık eyledin. 6. Çiçek bahçesinde gülleri dikenlere verdin de bülbülleri ta sabaha kadar şeydalandırıp ağlattın. 7. Kaba sofuya kevser, huri ve cenneti layık görürken bu Muhibbî kulunu didarına (aşık edip) özlemde bıraktın.