- Selim! - Buyur ağam. - Kardeşim Selim, sen radyo gördün mü? - Haaa! - Radyo, radyo! - Bir kutu vardır. Dünyanın bir ucundan söylerler, buradan dinlersin. Hiç duymadın mı? - Yok vallahi... - Selim! - Buyur ağam. - Selim, tren gördün mü? - Hani askerleri bindirip götürürler. Onu mu? - Evet onu Selim. - Görmemişim ağam. - Selim! - Buyur ağam. - Otomobil gördün mü Selim? - Görmedim ama, duydum. Bizim kulp kazasına gelirmiş bazı. Askere gidenler de söylediler. - Uçak? -Duymuşum. Havada uçarmış. - Traktör? - Hani çift sürer o mu? - O - Silvana ırgatlığa gittiğimde gördüm. Ateş yürütür onu. -Apartıman nedir Selim? - Haa! - Apartıman. - Ha! - Buzdolabı? - Ha! - Elektrik? - Ha! - Baklava! - Paklava? Duymuştum ama, görmemiştim. - Selim bir sual daha sana. Tramvay gördün mü tramvay? - Duymamışım bile. - Gaz ocağı, elektrik ütüsü, çamaşır makinası, ha çamaşır makinası, gördün mü? - Yok... -Atom bombası? Atom bombası nedir duydun mu? Hidrojen Bombası... Uçankale duydun mu Selim? Nedir bunlar? - Ha! - Atom, diyorum. Atom Bombası? - Ha! Selime bunlardan başka daha bir sürü sualler sordum. Selim ne sordumsa hayret etti. Canım sıkıldı bu işe doğrusu. Kendi kendime dedim ki, bu sualleri cümle mağara sakinlerine sorayım. Gittim. Hocanın evine hepsi toplanmışlardı. Suallerimi onlara da bıkmadan, usanmadan teker teker sordum. Hiç bir şey bilmiyor. Gene SELİM BUNLARIN EN KÜLTÜRLÜSÜ. Sayfa : 80-81