- Her şeyden önce Kuran-ı Kerim?de zinanın cezası belirtilmiştir. Kuran?da belirtilen bir konuda Kuran?ın hükmü ile çelişen bir hüküm ortaya atmak; gelenekçi-mezhepçi İslam?ın, güvenilmez yaklaşımlarına bir örnek daha ortaya koymaktadır. Zina eden kadın ve zina eden erkeğin ciltlerine yüz vuruş vurun. Allah?a ve ahiret gününe inanıyorsanız, Allah?ın dini konusunda bunlara acıma duygusu sizi yakalamasın. Müminlerden bir grup da bunların cezalarına tanık olsun. Nur Suresi 2 Ayette zinanın cezası yüz celde olarak geçer. Arapçada ?celde? (?cilt? kelimesi ile aynı köktendendir) kelimesi, cildi incitecek bir değnek manasındadır. Bu ceza için Arapçada ?asa, minsee? (sopa, değnek) kelimelerinin geçmemesi, ayette bir grubun bu cezaya şahitlik etmesinin istenmesi, suçlunun canını acıtmaktan çok toplum önünde teşhir edilerek cezalandırılmasının hedeflendiğini gösterir. Kuran?a göre zinanın ispatı için dört şahit gerekir. İslam?da özel mülkiyetin dokunulmazlığının olduğunu düşünürsek, aslında gizlice zina yapanları dört kişinin cinsel ilişki anında görmesi çok zordur. Fakat bu ceza; alenen zinayı, genelevler şeklinde yapılanmaları yok edecek bir uygulamadır. Allah, bu uygulama için bile ?Allah?ın dini konusunda bunlara acıma duygusu sizi yakalamasın? demektedir. Peki, nasıl olur da, recm, yani taşlayarak öldürme gibi çok şiddetli bir ceza, hem de bu konunun hükmü Kuran?da açıkça belirtilmişken, gerçek olabilir? Üstelik bu ayetten bir önceki 24- Nur Suresi 1. ayette, bu surenin ayetlerinin farz ve apaçık olduğu söylenir. 303 bir büyük uydurma: recm (taşlayarak öldürme) Bu; kelime sıkıntısı çekmeyen (31-Lokman Suresi 27), en iyi yasa koyucu olan (5-Maide Suresi 50), unutkan olmayan (19-Meryem Suresi 64), Kuran?ı detaylı bir şekilde indiren (11-Hud Suresi 1) Allah?ın yasasıdır.