(Takılar) Soyunmuştu bir tanem, tek kalan şe - AlıntıSöz

(Takılar) Soyunmuştu bir tanem, tek kalan şey teninde Gözalıcı takılar, çünkü beni tanırdı, Üstünde kölelerin özgürlük günlerinde Taşıdığı alnı dik, fatih havası vardı. Alaycı ve canlı bir çığlıkla dans ederken Madenler ve taşlarla ışıklanan bu dünya Coşturur yüreğimi, dehşetli düşkünüm ben Sesin ışıkla hemhal olduğu eşyalara. Bırakmıştı kendini koynuna sevgilerin, Süzüyordu divandan o gülen bakışları Bir deniz kadar tatlı, bir deniz kadar derin Kıyıya çarpar gibi ona vuran aşkımı. Gözleri gözlerimde, sanki evcil bir kaplan, Düşle dolu, biçimden biçime giriyordu, Şehvete ve arzuya kucak açmış saflığı Her tavrına yeni bir albeni veriyordu; Kuğu gibi kıvrımlı, sıvı yağ gibi kaygan Kolları, bacakları, kalçaları, her yeri Geçiyordu duru ve keskin bakışlarımdan; Ve karnı, ve bağımın salkımı memeleri Kötülük Meleğinden daha tatlı, coşkulu, Üstüme geliyordu bana el atmak için, Ruhumu, kimsesiz, yapayalnız oturduğu Billur kayalıklarda rahatsız etmek için. Yepyeni bir desende birleştirmişti bir el Antiope'un altıyla, üstünü bir tüysüzün, Dolgun kalçalarını yansıtan ince bir bel, Vahşi, esmer yüzünde beyaz, yüce bir düzgün! ? Can çelişip dururken lambamızın fitili, Tek ışık, ocaktaki ateş de ölüyordu, Alevin soluyup iç çeken dumanlı dili O amber renkli teni kanlara buluyordu.

Diğer Charles Baudelaire Sözleri ve Alıntıları