''Kime oy vereceksin anneanne?'' diye sordum. ''Bilmem kime verelim?'' Düşündüm, sorumluluk altında hissettim kendimi.
''Boş atalım istersen'' dedim. ''Buraya kadar boşuna mı yürüdük?'' Saadet Partisi'yle TKP arasında kararsızlık yaşıyordum. Genellikle muhafazakâr bir insanımdır ama komünizm heyecanı da her zaman yaşamak istemişimdir. ''Anneanne sen solcu musun?'' diye sordum. Sonuçta oy onun, ben sadece yardımcı olmaya çalışıyordum.
''Bir şeyci değilim,'' dedi. ''Her türlü manipülasyona açıksın yani.''
''Evet.''
Ben hiçbir zaman merkezi bir partiye oy vermem, verdirmem, duygusal ve romantik bir insanım, beş yaşından beri şairim ve muhafazakar olduğum kadar da radikalim, her türlü ortamda kişiliğimi belli ederim yani. Beni bir sefer gören adam bir daha unutamaz zaten, hard jöleyle bütün saç tellerimi tek tek dikiyorum havaya çünkü. Ayrıca imkan olsa terör örgütlerine veririm oyumu çünkü bu devletin yıkılmasını istiyorum; çünkü annem babam öldüğü zaman hiçbir şey yapmadı devlet, ayrıca Yasemin düşünmek için süre istediği zaman hiçbir devlet büyüğünün araya girip işleri yoluna koymak için çaba sarf ettiğini de görmedim. Hep boş vaatler; yaralar sarılmadı.