''Bekle,'' diyebildim.''Sana söylemem gereken bir şey var.Biz birbirimize çok benziyoruz,biliyor musun?''
Ansızın yalnız olmadığımızı hissetmiştim.Karanlık ve soğuk bir anı da bizimleydi.Böcek kız yanıma gelmişti ve başını sallayarak bana,hadi,diyordu.
''Bastırdığım için uzun zaman anımsayamamıştım,'' dedim.''Senin her şeyi bastırmaya ve gizlemeye çalıştığın gibi...Ama artık anımsıyorum.''
Doğruydu bu.Hain yüreğim haklı çıkmıştı.İçimin derinliklerinde kendimi aldatmıştım.Julian'dan hala hoşlanıyor olmamın nedeni de buydu herhalde.Onu anlayabiliyordum çünkü.