İnsan bir damla kan ve bin endişe. Yek katre-i hunest ve hezar endişe. Yani bir damla kan ve bin endişe. İşte unutmayı başaramayan insanın trajedisi bu sözlerde gizli. Ömrünü endişeyle tamamlamaya ve sürekli acı çekmeye mahkum olan bir zavallı ruh.

İnsan bir damla kan ve bin endişe. Yek katre-i hunest ve hezar endişe. Yani bir damla kan ve bin endişe. İşte unutmayı başaramayan insanın trajedisi bu sözlerde gizli. Ömrünü endişeyle tamamlamaya ve sürekli acı çekmeye mahkum olan bir zavallı ruh.

Bilgi ne garip bir şeydi. Şişede hapsedilmiş bir cin gibi yıllarca duruyor, senin gelip kapağını açacağın günü bekliyordu.

Zenginlik insana ait bir özellik değil diyorum. Para insanın doğal bir parçası değil;kaybolabilir, çalınabilir, soyut bir kavram, bir takım sıfırlar. Zaten hayatta anlamlı olan değerler parayla sahip olunamayanlar. Kitap, çalışacak insan,eşya alabilirsin. Ama bunlar bilginin, dostluğun, paylaşma duygusunun yerini tutmaz. Oysa zengin aptallar paranın çok önemli olduğunu sanıyorlar, bu yüzden de servetlerinin kendilerine ruhsal bir ayrıcalık özel bir mutluluk getirmesini bekliyorlar. Bu mümkün olmayınca içleri de boş olduğu için can sıkıntısı başlıyor.

Geçmişi unut Koy bir kenara Yeni bir sayfa aç Kurtar benliğini dünden Bugünün çocuğu ol Bütün bilgeliği ve gülümseyişiyle gençliğin Şu anı hiç terk etme ne olur Sonsuza uzanan şu günü terk etme

Edebiyatçılık anlatmaktan çok bir anlama uğraşına dayanır.

Edebiyatçılık anlatmaktan çok bir anlama uğraşına dayanır.

Bilim edebiyata yetişemez, hiçbir zaman da yetişemedi zaten. Kanıt olarak; Yunan trajedilerini biliyorsunuz değil mi? Milattan önce yazılmış oyunlar ama hala geçerli. Bugün bile Oidipus Kompleksi falan diyoruz. Peki onlar yazıldığı zaman bilim neredeydi? Dünyanın düz olduğuna inanılan, mikropların bilinmediği,ilkel bir emekleme çağında değil miydi? O zaman hangisi gerçek? Bugüne ışık tutan, ölmeyen ve hiç ölmeyecek olan hikayeler mi, yoksa ilkel bilim mi?

Anladım ki insan soyunun duygularını anlatan psikolojik derinlerine inebilen tek bir birikim vardır. O da edebiyat..

Okumak... Okuyan insan dünyanın aklına yaslar sırtını. O zenginlerin arkadaşları birkaç finansçı, üçbeş holding yöneticisi.Üstelik içtenlikten her zaman şüphe duyulan ilişkiler içindeler. Oysa benim dostlarım dünyanın gelmiş geçmiş en akıllı ve en yaratıcı insanları. Aristotales, Platon, İbn Rüşd, Faulkner, Homeros, İbn Haldun. Bunları hangi maddiyatla bir tutabilirsin?