İyilik demek kimseye kötülüğü dokunmamak değil; kötülük yapacak cevheri içinde taşımamak demektir...

Belki uzak bir günde, büsbütün başka insanlar olarak tekrar karşılaşırız ve belki gülüşerek birbirimize ellerimizi uzatırız...

... bizim en büyük maharetimiz nefsimizden beraat kararı almaktır. Vicdan azabı dedikleri şey, ancak bir hafta sürer. Ondan sonra en aşağılık katil bile yaptığı iş için kafi mazeretler tedarik etmiştir.

İnsanlara ne kadar çok ihtiyacım olursa onlardan kaçmak ihtiyacım da o kadar artıyordu.

Bugün de geçti işte... Ve bütün günlerim hep böyle geçecek, sonra ne olacak sanki!

Herkesin bir tek dünyası vardır, o da kendisi... sayfa 147

Karşımıza her şeyiyle çırılçıplak serilen bir insanın üzerimizde yaptığı mukavemet edilemez tesir onu da yakalamıştı. Maskesinin , gizli maksatlarını ve bütün rollerini , bir an bile olsa, üzerimizden atmış olan biri ile yan yana bulunmak ona cesaret ve emniyet veriyordu. sayfa 79

Zannediyorsun ki , hepimiz birer makinayız ve evvelden kurulduğumuz gibi işleriz. Bir yerde bir bozukluk oldu mu , derhal orayı söküp atmak lazım!.. En kuvvetli insanların bile bazen ne kadar zayıf anları , isteğinin tam aksini yapmaya mecbur olduğu dakikaları bulunduğunu nasıl inkar edebiliriz? Böyle hadiseler olduğundan daha fena , daha iyi yapmaz.! sayfa ;128

...Yaşamak ve yeryüzünde üç adımlık bir yer işgal etmekle mühim bir iş yaptıklarını zannederler.. sayfa;73

Dünyanın en basit, en zavallı , hatta en ahmak adamı bile insan hayretten hayrete düşürecek ne müthiş ve karmaşık bir ruha maliktir. Niçin bunu anlamaktan bu kadar kaçıyor ve insan denilen mahluku anlaşılması ve hakkında hüküm verilmesi en kolay şeylerden biri zannediyoruz? Niçin ilk gördüğümüz peynirin evsafı hakkında söz söylemekten kaçındığımız halde ilk rast geldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatlığı ile öteye geçiveriyoruz?