Herkesten korkuyorum bunun neticesi olarak herkesten şüphe ediyorum. Fakat bu dereceye kadar nasıl düştüm

Ben daha çok kendi içinde yaşayan bir insanım... Bunun için size nazaran birkaç misli fazla yaşamış sayılırım

"...kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazan bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazan da hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil? İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile? Sadece bir yalnızlık ihtiyacı."

"Unutmayın ki, dünyada en korkunç şey, ümidini kaybetmektir."

Size fena şeyler söyleyebilir miyim?.. Sizi sevdiğimi, deli gibi, ölecek gibi sevdiğimi söylemek fena bir şey mi?..

" Birbirimize ne zaman sen diyeceğiz ?.." dedi. " Ne zaman isterseniz!" Ömer bir kahkaha attı. " Bakın diliniz varmıyor! peki bunun kendiliğinden gelmesini bekleyelim, yalnız ara sıra, demin olduğu gibi, dilimden kaçarsa kusura bakmayın. Baksanız da ehemmiyeti yok. Bana öyle geliyor ki, sizin gülmenizle kızmanız, iltifat etmenizle azarlamanız arasında hiç bir fark yoktur? Size ait hiç bir şey çirkin olamaz sanıyorum.?

Sana kızgın değilim... Sana kızmayacak kadar seni iyi tanıyorum... Sonra seni seviyorum... Neden sevdiğimi bilmeden seviyorum... Bu sevgiyi her gittiğim yere beraber götüreceğim... Allahaısmarladık...

''Kimbilir.. Belki uzak bir günde, büsbütün başka insanlar olarak tekrar karşılaşırız ve belki gülüşerek birbirimize ellerimizi uzatırız..''

Hayat dediğin başka nedir ki zaten? Ben şuna inanıyorum ki, üç buçuk günlük ömrümüzü kendimize zehir etmemek için ne mazideki hayatımıza ve kaçırdığımız fırsatlara ne de istikbalin olmayacak hülyalarına kulak asmayarak bugünümüze hapsolup yaşamalıyız.

...''İşte,dört tarafa koşup aradığın,yanına sokulup sessizce yürümek istediğin,işte,hayatın müddetince istediğin insan!''...