Başka insanların yaptığı birçok şeyleri yapmak hakkının kendisinde olmadığını biliyor ve hiçbir şey istemiyordu...

"Şu dünyayı adamakıllı görmeden, dünyanın ne olduğunu adamakıllı anlamadan buradan gidecek olduktan sonra ne diye buraya geldik sanki? Yaşadığımızın farkına varmayacak olduktan sonra ne diye yaşıyoruz..? "

Başkalarına benzemeyenlere antika derler...

Ve genç şair iki sene dünyayı rastgele dolaştı. Bu sefer gördüğü şeyler onu hayretten hayrete düşürüyordu. Halbuki değişen hiçbir şey değil, sadece kendi görüşüydü...

Sen meramını anlatamamışsın herhalde, oğlum!' dedim. Meram anlamayana nasıl anlatırsın, beyim..!' diye yüzüme baktı..

İnsanın iyi günü de, kötü günü de geçer, elverir ki bugünlerden ancak bir şey kalsın...

Dört elle sarıldığımız birçok kıymetlerin; sahici bir insan gibi kalbimiz ve kafamızla yaşamayı uğrunda feda da ettiğimiz binlerce sözde mühim şeylerin ne kadar kolay fırlatılıp atılabileceğini bana öğreten Yusuf..! Benden de sana selam olsun...

Bahar geçti, yaz geçti; leylekler yerine göçtü! Kış gelip dağları yolları kar örtmeden ya sen bana gel, ya ben sana geleyim..!

On beş günlük ömrü on beş seneye sığdıramazsın da, on beş senelik ömrü on beş günde yaşayıverirsin..!

Hasan yolunu kesmiş: "Emine!" demiş,"bu dünyada gönlüne karşı gelen babayiğit çıkmamış.Ocağına düştüm! Deli gönlün bizim çukur köyümüze sığmazsa al beni obana götür! Ananı ana,babanı baba bileyim;ineğini sağıp davarını güdeyim;babanla tahta biçip keresteyi dağdan sırtımda indireyim.Tek beni buralarda garip koyup gitme!.." Emine durmuş,Hasan'ın yanına çökmüş,gözlerini koluna silmiş: "Hasan" demiş,"Yüreğimi deldin!Ne çare ki dediğin olacak iş değil.Ovada büyüyen dağda yapamaz...Dağın suları serindir ama yolları sarptır,kışı çetindir...Kar altında odun kesmek,bahçeye bostan ekmeye benzemez.Benim erim diye götürdüğüm adamı obamızın yiğitleri kınamamalı..Ben seni bildim,artık gözüme hiç bir yiğit görünmüyor;ama anamın,babamın,akranımın yanında seni küçük düşüremem.Sal beni gideyim!.."