Biz âşık olduk size, Bilmem ki ne dersiniz? Sanırım gülersiniz Bu deliliğimize!...

Ağlama ey dere!.. Gürültüsüz ak... Kader bu: Ne yapsan suyun akacak! Çok zordur çırpınıp tutunamamak: Fakat bir kere de bize sor dere!..

Saçlarınız bir sabah güneşinin ışığı, Elleriniz beyaz bir yasemin demetidir; İnsafsız tali'imin önünüze attığı Benim çılgın gönlümün çılgın muhabbetidir...

Fakat insanlar nedense daha ziyade ne bulacaklarını tahmin ettikleri şeyleri araştırmayı tercih ederler. Dibinde bir ejderhanın yaşadığı bilinen bir kuyuya inecek bir kahraman bulmak, muhakkak ki, dibinde ne olduğu hiç bilinmeyen bir kuyuya inmek cesaretini gösterecek bir insan bulmaktan daha kolaydır..

Nedense, hayatta bir müddet beraber yürüdüğümüz insanların başına bir felaket geldiğini, herhangi bir sıkıntıya düştüklerini görünce bu belaları kendi başımızdan savmış gibi ferahlık duyar ve o zavallılara, sanki bize de gelebilecek belaları kendi üstlerine çektikleri için, alaka ve merhamet göstermek isteriz.

Önce kalbim ufak bir kıvılcımla tutuştu, Bir yığın saman gibi şöyle parladım gitti... Fakat şimdi saçlarım beyaz, yüzüm buruştu; Daha yirmi yaşında ihtiyarladım gitti!

Hem bunları ne çıkar anlatsam bir dizeye? Hisler kambur oluyor dökülünce yazıya Kısacası gönlümü verdim Ulu Gazi'ye. Göğsümde şimdi yalnız onun aşkı yatıyor.

Ey eski günler artık bana yaklaşmayınız, Ey hayaller, vurmayın kalbimin sert taşına. Bütün bir hayat bile değmez bir göz yaşma, Ruhumun dalgaları, köpürüp taşmayınız.

Bugün de Potsdam'dan süzerken Potsdam'ı, Yaktı yine içimi kimsesizliğin gamı. Gözlerim inhinâsız uzayan caddelerde, Dedim: Bu soğuk şehir nerde, İstanbul nerde?.. Ve istedim birazcık size de dert yanmağı, Hayâlen memlekete doğru bir uzanmağı... Burda her şey: Şehirler ve insanlar nursuzdur; Alamanlar, âdeta besili bir domuzdur. Sokaklar saatlerce uzanır bükülmeden Alamanlar dolaşır üzerinde gülmeden...

Dağdan düşen sel gibiyim, Karla yüklü dal gibiyim Kurumuş gazal gibiyim Beni dört bir yana atma. Sen deli, efkârım deli, İkimiz şaşırdık yolu, Viranda baykuş misali Ötme deli rüzgâr, ötme.