Aşk seni harab etmez mi? Takatim tüketmez mi? Şendeki ateş bitmez mi? Yetmez mi gönül, yetmez mi?

Kurbanı oldum bir hiçin, Görmem yüzünü sevincin... Niçin güzel yârim, niçin Seni benden ayırdılar?

Gönlümü avutamadım, Seni söküp atamadım, Ben bahtımı tutamadım, Yâr, seni unutamadım.

Bilmem sihir mi, büyü mü? Çözülmez aşkın düğümü; Ben sende istediğimi Buldum ağlayı ağlayı.

Her gün seni arıyorum, Niçin benden uzaktasın? Dağa, taşa soruyorum: Niçin benden uzaktasın?..

Seneler sürer her günüm, Yalnız gitmekten yorgunum; Zannetme sana dargınım, Ben gene sana vurgunum.

Aşkını candan duymuşum, Canım yoluna koymuşum. Tam dokuz yaşındaymışım Dünyaya geldiğin zaman.

Hissedince sana vurulduğumu, Anladım ne kadar yorulduğumu, Sâkinleştiğimi, durulduğumu Denize dökülen bir pınar gibi.

Sevip sevip yâri ele kaptırmak Kara bahtın bana eski işidir. Ömrümdeki yıllar kadar yâr sevdim Her biri bir başkasının eşidir.

Ey yâr, bu mektubu aldığın demde Kara topraklara verdim kendimi... Her şey bana engel oldu âlemde, Bir coşkun nehirdim, yıktım bendimi.