Çok ciddi bazı patolojik vakalar dışında, insanlar yalnızca günlük yaşamın tekdüzeliğinden kurtulmak amacıyla delirirler.Anlıyor musun?

Sevişilecek yer yatak odasıdır.Başka herhangi bir yerde sevişmek,kötü örnek olur,anarşinin yayılmasını yol açar.

Kişi, kendi gerçekliğini yaratır.

Çoğunluk ne diyorsa odur.İlle de en iyisidir ya da en mantıklısıdır anlamına gelmez bu, toplumun bir bütün olarak istediklerini en yakından karşılayandır.

kravat!..Oysa deli olan biri boynumdaki bu şeyin saçma sapan ,yararsız ,renkli bir bez parçası olup çok karmaşık bir biçime bağlandığını, ciğerlerime hava gitmesini ve kafamı çevirmemi zorlaştırdığını söyleyecektir.

Kimin doğruyu söylediği değil, kimin doğru yanıtı verdiği önemli.

Dış tehditlerden korunaklı dünyalar yaratmak isteyen kimi kişiler, fazla ileri gidip dış dünyaya karşı abartılı yüksek duvarlar örerler.Yeni insanlara, yeni yerlere,farklı yaşantılara karşı yükselen bu duvarlar onların iç dünyasını da yoksullaştırır.

Acılaşma'nın ana hedefi iradedir.Bu hastalığa tutulanlar her türlü isteği yitirmeye başlarlar,birkaç yıl içinde kendi dünyalarının dışına çıkamaz olurlar, çünkü tüm enerjilerini çevrelerine duvar örmeye harcamışlardır.

Deli intiharı seçer,kahraman bir dava uğruna kendini feda etmeyi,ama ikisi de ölür.

Unutmak acı verir insana, beklemek acı verir. Ama ne kadar vereceğini bilmemek acıların en büyüğüdür.