En yakıcı aşktan geri dönmek , en basit bir evliliği bozmaktan daha az hasar verirdi.

Tahtımın kenti Viyana bahtımın da kentiydi.

Benim acım dindiyse dinmeyecek acı yoktur

Koca bir dağ annem suretinde karşıma dikildi.Azgın bir sel olup taştı yoluma.

Ölüm ara renkleri iptal eder. Sf. 180

İnsan yüzü çabuk değişmez. Eğer bir yüz bu kadar değişmişse demek araya fark edecek kadar uzun zaman girmiştir. Sf. 181

Anlamanın sonu merhamet, onun da sonu affetmektir.

Şimdi ey bezirgân, suçu suçluya ödetmeli masuma değil. Bu yüzden ben bir isimden ibaret kalsam bile, ölsem bile, kalsam bile, bir isim bile kalmasa benden geriye. Sen o ismi unutma. Unutmak affetmektir. Aşkın olduğu yerde açılmaz affın kapıları. Oysa kalbim tanık sen beni affettin.

Aşk, sanırdım benden öğrenilecekti. Mahkeme-i Kübra'da bütün aşklardan tek başıma sorumlu tutulacağımı sanırdım. Meğer aşkın sernamesi teslimiyet, ben sernameyi atlamışım.

Artık sebeplerim, sonuçlarım bu dünyaya sığmıyor. Savunmama gelince, sebebim yok ki bahanem olsun. Bahanem yok ki savunmam olsun.