Günah da ah'la kâfiyelidir.O da siyah'la,simsiyah'la,vah'la,eyvah'la lakin hepsi de Allah'la.Ah'tır kâfiyelerin en güzeli.

Ama kader diye bir şey vardı ve şu lacivert halıyı ören el gibi belli ki düğüm üstüne düğüm atıyordu.

Avucumda bir kar tanesi, zihnimde güzel anılarla yurda dönüyorum.Uçakta gazeteyi açıyorum.Kanım donuyor.İnsanın insana,insanın hayvana zulmünün,vahşetin haddi hududu aşılmış,tahayyülün sınırları kırılmış çoktan.Manşet:"Bunu yapan insan olamaz."Yo,tam da öyle.Bunu yapan ancak insan olabilir.

Tüten bir baca kadar hayatı haber veren ne olabilir ki?

"Her kıskançlık bir aşkın paylaşılamayışı." "Yalnızlık aşkın vekaletidir. Ölüm aşkın kefaretidir." "Gel ama öyle kalma! Tövbe kapısı." "Muteber olan, türlü suret kirli dolu dünyanın batağından başlayarak yükseltmektir. Asıl yolculuk, orada kalmamaktır."

...Çünkü savaş, yakıtı masumların bedeni olan bir motordur ve tek masumun bile nâhak yere öldüğü yerde bütün evren ölmüş demektir.

''Açılmayacak kapı yoktur Settarhan. Yeter ki ona yüklenecek kuvvet önünde biriksin.''

Yattığım bu odaya, ilaç kokusuna alıştım artık. Dışarıda bir hayat varmış. Ben de tam ortasındaymışım az zaman evvel o hayatın. Unuttum çoktan.

dilimin ucunda bir düğüm sanki biraz zorlasam dünyanın bütün dillerini konuşacaktım

Bu yangından artık Osmanlılar olarak çıkamayız. Çıkarsak ancak Türkler olarak çıkacağız.