Fotoğraf Dört kişi parkta çektirmişiz, Ben, Orhan, Oktay, bir de Şinasi... Anlaşılan sonbahar, Kimimiz paltolu, kimimiz ceketli Yapraksız arkamızdaki ağaçlar... Babası daha ölmemiş Oktay'ın Ben bıyıksızım, Orhan, Sülayman Efendiyi tanımamış. Ama ben hiç böyle mahzun olmadım; Ölümü hatırlatan ne var bu resimde? Oysa hayattayız hepimiz.

Unutmuşum, bağışlayın.

Bütün yenilikler korkutur beni .Gerçi boşluk (kapalı havanın o odaya girdiğim zaman bende uyandırdığı bu duygu), hiç de yenilik demek değildir, buna eksiklik de diyebiliriz. Boşluklar gerçek olan. Ama yaşamın hep yeniliklerle dolu olduğu sanısı bizi her zaman aldatmıştır. Değişmeyen şeylerin bizde değişen şeyler izlenimi bırakması düpedüz bir aldanmadır ya, ortada aldatanın bulunmaması ya da aldatanın bilinçli olarak bulunmaması, bir kendine inanma duygusu yaratır insanda. İyi ki de yaratır.

Kayıp Mutsuzluk için dediğini O gün nereye koymuştun ki.. Şimdi anlat bana bilmeden Geceyi, görmediğimiz geceyi...

Ruh ölümsüzse eğer, Ölümlü duyguları anlar mı..?

Bir misafirliğe gitsem Bana temiz bir yatak yapsalar. Her şeyi, adımı bile unutup uyusam.. Kalktığımda yatağım hala lavanta koksa, Kekikli, zeytinli bir kahvaltı hazırlasalar. Nerde olduğumu hatırlamasam Hatta adımı bile unutsam...

"Sevdiğim çiçek adları gibi Sevdiğim sokak adları gibi Bütün sevdiklerimin adları gibi Adınız geliyor aklıma..."

''İnsanın düşünenleri olmalı; Merak edenleri, Hesapsız kitapsız değer verenleri, Uzakta olunca özleyenleri, Sesini duyunca sevinenleri olmalı?''

Kimi gözler, Bir hasret taşır içinde.. Sarılsan geçecek, Konuşsan gülecek...

Yaşamak güzel şey doğrusu Üstelik hava da güzelse Hele gücün kuvvetin yerindeyse Elin ekmek tutmuşsa bir de Hele tertemizse gönlün Hele kar gibiyse alnın Yani kendinden korkmuyorsan Kimseden korkmuyorsan dünyada Dostuna güveniyorsan İyi günler bekliyorsan hele İyi günlere inanıyorsan Üstelik hava da güzelse Yaşamak güzel şey Çok güzel şey doğrusu...