Hayat kırılgan, kederse dayanıklıydı.

Birde köpeklerin gülmediklerini söylerlerdi.

Keşfedilmeyi bekleyen koca bir dünya vardı.

Bazen hayatınızın en mutlu anları aceleyle gelir, hafiflikleri ve parlaklıklarıyla sizi ile geçirirdi. Bazen yine aynı anlar, hatıraların kenarlerında asılı kalırdı. Ne kadar kötü görünürlerse görünsün daha mutlu anların tekrar geleceğinin garantisini verirlerdi size. Ve bazen... bazen bu öutlu anlar, hayatta ne sevginin ne de başka bir şeyin, aslında hiçbir şeyin garantisinin olmadığını hatırlatırdı.