Bunca zaman boyunca ya elini tutmayacaklara uzanmıştır elin, ya da bırakıp gidecekler hep el vermiştir sana.

Uğruna verdiklerim, sonunda seni kendine aşık etti. Ve beni hiç kimseye benzemediğim için severken, ötekilere neden benzemiyorum diye terkettin. Şimdi yaşananlar mı daha acı yoksa yaşanacaklar mı? Aşk, acının dolaylı tanımıymış, geç öğrendim.

Bu aşk hiç olmazsa bir vedayı hak ederdi be sevgili! En zoruma giden de şu; madem bu kalp bana ait, o halde neden sen parçalıyorsun?

Seni bir "anı" olsun diye sevmedim ve hiç aldatmadım.

Sadece unutsam yaralanacaktım, hatırladıkça öldüm ! Yine de ayaktayım. Ruhumu katletmiş olabilirsin belki ama hala bir ölü değilim. Dilinde lanetlerle de yaşayabiliyor insan.

Bir yanım sen olduğu için vazgeçemiyorum öte yanımdan.. gözümde yaş varken bana yağmuru anlatma...

Âşıklar buluşur bir seherde... Görecek sanırken içlerinde cesetlerini, dirisiyle ağırlarlar birbirlerini... Ağızlarında biriken hesap kelimeleri, bir bir susar.. Sevgilidir konuşan... O Konuşunca herşey susar...

"Neden mi? Zeki kadın, hayatı çözmüş demektir. Bir erkekden öğreneceği şeyler o kadar azdır ki, artık öğretme noktasındadır. Erkek ne derse zaten biliyordur. Bir de zekasının yanında ukalalık varsa, o erişilmez kadın, bir anda kaçınılması gereken kadına dönüşür..."

Cevap Anahtarı Olmayan Tek Sorudur Aşk. -Aşkla Kal

-Tam söze başlayacakken parmaklarıyla kirpiklerime dokunup, ?İşte ben seni böyle seviyorum? dedi. Parmak ucuyla kirpiğime dokunup sevebilen kaç kişi girmişti ki hayatıma? İşte bütün sır buradaydı?