Eksiğimi tamamlamaya bir ayna istiyorum. Bir ayna ki suretimi değil, suretimin altındakini, gizli beni bana göstersin; kimsenin görmediği beni...

"...Kalbini ferah tut; kimsesizlerin de bir kimsesi vardır... "

Sekerat anında yazdığı şiirlerin sayısını soranlara şu cevabı verir Yunus Emre: ''Sevgiliye gidecek hediyeyi saymak yakışık almaz, öyle değil mi?'' O sırada etrafında bulunan dervişler cübbelerinin içinde gizliden gizliye çekmekte oldukları tespihlerinin iplerini koparıverirler.

''Ben demek yakışmaz burada sen var iken; Düşer mi söz söylemek, sevgili söylerken?''

"Yeye! Şehnaz'a dair bize hiç doğru söylediğini hatırlıyor musun?" "Size evet derdim ama yalan söylemiş olmaktan korkarım!" "Yani bize hep yalan söylüyorsun?" "Şehnaz olunca bahis, aklım gidiyor, neyin yalan neyin gerçek olduğunu anlayamıyorum..."

Döndükçe etekler yelpazelenir, döndükçe gönülde aşk tazelenir.

Kamber Can, yar olmak,yare yalnızca bedenini sunmak demek midir? Gönülden geçenlerin hatırı yok mudur? Ben onu az mı sevdim sanıyorsun? ...Yatağımdaki kılıcı her gün çıkarmaya hazırdım;eğer bir gün olsun yatağıma şarap sarhoşu değil de aşk sarhoşu olarak gelseydi.Ben onun kendi kokusunu isteyip durdum,o ise yatağıma Gülizar Begüm'ün ve Gürcistan şaraplarının kokusunu getirdi.

Aşk için olan yar,kıyamete kadar yaşasın...

Hayatım boyunca hep çok şeye sahip olmayı değil, az şeye ihtiyaç duymayı istemişimdir.

Kader de bir imtihan içindir...