Çırpındıkça kendimden geçiyor, kendime geldikçe çırpınıyorum.

Sevgi bir cennet, sevgisizlikde cehennem sayılırdı. Sevgisiz yaşayanların ölülerden farkı kalmıyordu çünkü.

Evrenin özü doğruluk olsaydı, iyilee dünyada böyle mi yaşardı?

Insan olmanın ayırt edici özelliği Allahı seven olmaktan çok, Allah'ın sevdiği olmaktır.

Gayret et, çalış, çabala ve kazandığını iyi muhafaza et, güzel kullan. Düşmana kalırsa kalsın ama dosta muhtaç olma yeter!..

Bela gelince sabırsızlıkla sızlanmak ancak felaketi arttırır. Syf 219

Aşk ki, ancak sır olarak kalırsa kalpte çoğalırdı.

Anlatılır ki ünlü şair Nabî hacca gittiği vakit, kervan Medine?ye yakın bir yerde konaklar. Nabî, Hz. Peygamber?in huzuruna yaklaşmış olmanın heyecanıyla şairane düşüncelere dalmışken, kervanda bulunan devletlûlardan birinin sorumsuzca davranarak, ayaklarını Ravza-i Mutahhara?ya doğru uzatıp yattığını görür. O anda dudaklarından, Sakın terk-i edebden kûy-ı mahbûb-ı Hudâdır bu Nazargâh-ı İlâhî?dir makâm-ı Mustafâ?dır bu Beyitiyle başlayan gazel tarzındaki ünlü naat dökülür. Sabaha yakın, kervan düzülüp de Medine?ye yaklaştıklarında Razvza-i Mutahhara?nın bütün minarelerinden müezzinlerin davudî makamla bu gazeli okuduklarını duyarlar. Meğer o gece Efendiler Efendisi, müezzinlerin her birinin rüyasına girip ezandan evvel bu neşideyi savt-ı hazîn ile okumalarını buyurmuş.

Bugun dolunayımı gördüm, yüzünden örtüsünü açmış gidiyor.. Öyle ki güneş, onun yüzünün ışığından ışık almış gidiyor... Hitayi

Sevgi belli ki kendi canından evvel sevilenin canını düşünmek, kendisine bir zarar erişmesinden evvel sevgiliye gelecek zararı bertaraf etmekti.