Yolculuğun hiçbir derde deva olmadığını anladığım gün yıkılmıştım.

"Madem ölmedik,yaşayalım o zaman"dedik."Ölümsüzüm ben"dedim.Ölene kadar.

"Madem ölmedik,yaşayalım o zaman"dedik."Ölümsüzüm ben"dedim.Ölene kadar.

Kayra bir gün bana,"Mutsuzluğuna hiç bir çare aramıyorsun"demişti. "Ve en büyük acının kendininkinin olduğunu düşünüyorsun. Dünyadan haberdar olmayan bütün gerizekalılar gibi. Ölmesine çeyrek kalmış, herkesi yaşadığına pişman etmeye çalışan, sağlıklı oldukları için suçluluk duymalarını isteyen hastalıklı, yaşlı bir kadın gibisin."

"Yarar yok bu dünyada!Ölüm varsa yarar yok!Ölüm bütün sihri bozar."

Bir insanı beklerken yapabileceklerinin sınırı yoktur.Bazıları devlet başkanı,bazıları sihirbaz,bazıları da deli olur sıkıntıdan.Bense en üstün yaratık olduğumu kanıtlamak için kendime,hiçbir şey yapmadan bekliyorum.

Bir insanı beklerken yapabileceklerinin sınırı yoktur.Bazıları devlet başkanı,bazıları sihirbaz,bazıları da deli olur sıkıntıdan.Bense en üstün yaratık olduğumu kanıtlamak için kendime,hiçbir şey yapmadan bekliyorum.

"İnsanlar?"dedim fısıldayarak."Taşırlar insanları.Kundaktayken,tabuttayken. Hep taşıyacak birileri olur. Bazıları dostluktan, bazıları cepteki paradan, bazıları da içinde bulundukları sistem bir gün onlara taşınma sırasının geleceği söylediği için, taşırlar insanı? "

Ben hayata değil,ama ölüme inandım."Hayat yok ama ölüm var!"dedim kendime.

Gündüzle rekabet etmez gece.