''Her ağlayış bir sızlanma ve her sızlanış bir suçlama değil midir?''

Benim filozof denince anladığım, yakınındaki her şeyi tehlikeye atan korkunç dinamittir. Sayfa : 74

?Yanılgılarımızın çoğu, düşüneceğimiz yerde duygulanmak ve duygulanacağımız yerde düşünmekten doğar.?

?Ah dostlarım! Şöyle konuşur idrak eden: Utanç , utanç,utanç- budur insanlığın tarihi !??

Ölçü...

Ölçü...

Yozlasmisligi en güçlü hissettiğim nokta , özellikle "erdem" in ve "tanrısallik" in şimdiye dek en bilinçli uygulandığı yerdir. Yozlasmisligi anlarım, hemen sezilir, ahlaki çöküş değerleri olduğudur. Eğer bir hayvan, bir tür, bir birey icgudulerini yitirmişse, kendine zararlı olanı seçiyor, tercih ediyorsa , ona yozlaşmış derim. Yüce duyguların, insanlık ideallerinin bir tarihi - ve onu benim anlatmam gerekebilir- neredeyse insanın neden böylesine yozlastiginin da açıklaması olabilir. Yaşamın ta kendisi benim için büyümenin, kalıcılığın , güç birikiminin içgüdüsü demektir, gücün güç isteğinin eksik olduğu yerde, çöküş vardır. İddiam, insanlığın tüm en üst değerlerinde bu isteğin eksik olduğudur, - ahlaki çöküş, mevcut değerlere karşı çıkanların en kutsal adlar altında hüküm sürmesidir.

Hristiyanlık barbarlar üzerinde egemenlik kurmak için barbarca kavramlara ve değerlere gerek duyuyordu.... Budizm geç insanlar için bir dindir, acıyı kolayca hisseden iyiliksever, yumuşamis, ruh ötesi ırklar içindir (- Avrupa henüz bunun için yeterince olgun değil- ) o; ırkların barışa ve neşeye, ruhsal perhize, belli bir bedensel sertliğe uyum sağlamaya geri donusudur. Ama Hristiyanlık yırtıcı hayvanlar üzerinde efendi olmak ister; yöntemi onları hasta etmektir- zayıflatmak. Budizm, uygarlığın sonunun ve yorgunluğumun dinidir. Hristiyanlık onu kesfedememistir bile.

Carmihtaki ölümle neyin sona erdiği görülüyor. Budistce özgürlük hareketine, sadece vaat edilmeyip gerçek olan bir yeryüzü mutluluğuna doğru yepyeni, son derece köklü bir başlangıcın. Çünkü bu - daha önce de vurguladim- iki ahlaki çöküşün dini arasındaki tek farktır. Budizm vaat etmez, aksine sağlar, Hristiyanlık her şeyi vaat eder ama hiç birini yerine getirmez.

İnsan, atacağı her doğruluk adımı için, kendisiyle savaşmak zorundadır; yüreğinin, yaşam sevgisi ve güveninin bağlı olduğu her şeyden özveride bulunmak zorundadır. bu da ruh büyüklüğü gerektirir; doğruluğa hizmet, en güç hizmettir. -o halde ruhsal konularda dürüstlük ne demektir? Kendi yüreğine karşı sert olmak, "güzel duygular" İ küçümsemek, her Evet ve Hayır' dan bir vicdan oluşturmak! --- İnanç mutluluk verir: buna göre de yalan söyler.