İyiyi seçme kabiliyetini yitirmeden bincerce yıl yaşayın..

eğitilmemiş bir deha olarak nasıl hareket etmem gerektiğine kendim karar vermiştim.

Bir kadına karşı yapmamam gereken hataları yapmaktan çok korkuyorum.

Kilise mezarlığında aile fertlerimin mezar taşlarını okuduğum zamanlar daha yeni okumayı söküyordum. Ne demek olduklarını da tam olarak anlayamıyordum. Mesela annemin mezarında "yukarıdakinin karısı" yazıldığı için, babamın daha yüksek bir mertebesi olduğunu o yüzden öyle yazıldığını düşünüyordum. Mezar taşlarında "aşağıdaki" yazan akrabalarımın mertebesinin düşük olduğunu sanıyordum. aynı mantıkla dini sorulara verilen cevapları da tam olarak kafamda oturtamamıştım. "Hayatım boyunca aynı yolda türüyeceğim!" sözünün bütün hayatım boyunca bizim köyden tek bir yöne doğru yürümemi gerektireceğini, değirmene ya da arabacıya doğru sapamayacağımı sanmıştım. (Tamamen benim çocukluğum :) )

Bir çocuğun kendi vicdanını suçlaması pek ağır bir şeydir. Sayfa22

Kimin tarafından yetiştirilse yetiştirilsin bir çocuğun küçücük evreninde en derinden sezilen, en ince algılanan şey, haksızlıktır. Sayfa:90

Eğer başka çocuklar da anlaşılmamaktan, yanlış anlaşılmaktan, benim çocukken korktuğum kadar korkuyorlarsa bu korku birçok suskunluk ve yalanların anahtarıdır. Sayfa:93

Bilgili olan her kişi işe bilgisizlikten başlamak zorundadır. Sayfa:101

Gözyaşlarımızdan utanmamızın hiçbir zaman gereği yoktur bence. Bunlar kötü yüreklerimizin üstünü örtüp kapatan tozlara dökülen rahmettir çünkü. Sayfa:220

Ne kadar cila sürersen sür, ağacın damarını saklayamazsın, sen cila vurdukça damar da kendini dışa vurur. Sayfa:246