Dil yeni bir düzene kavuşturulamadıkça düşünce de yenileşemezdi. sf,35

İnsan arzın merkezi ile göğün doruğu arasında yarı tabiat, yarı ruh, Arş'a dönmek ister, orada madde dışı saf varlıklar onu bekler. sf,67-68

İnsanı sümüklü böcekten ayıran yiğitlik.Yalnız karnını doyurmak,yalnız soyunu devam ettirmek için değil,gerçek insan daha güzel bir dünya yaratmak için ,kendini aşmak için,gözyaşlarını dindirmek için yiğittir.

Yolumuzu kesen hep aynı safsata..Başkaları niye yapmıyor?Ulan başkalarına göre de başkası sensin!

Yuvarlanmamak için bir dikene tutunmak.Ve unutmak asıl acıyı.Uçurumu unutmaya çalışmak.Şuurun kendini koruması bu.

İnsan bazen kılıçla yontar hayalindeki dünyayı,bazan kalemle..

Bu tren nereye gidiyor?Bilmem.Binecek misin?Bilmem.Zindanını da beraber taşıdıktan sonra niçin bineceksin trene.?Ve günler önünden geçen birer at

Hayat Shakespeare dramlarına da benzemez. Benzese Shakespeare olmazdı.Aradığımız...aradığımızı bir bilsek.Biliyoruz.Aradığımız :olmayan.Bir veda daima hazindir.Ve mukaddestir.Ölüm gibi.

Bu tren nereye gidiyor?Bilmem.Binecek misin?Bilmem.Zindanını da beraber taşıdıktan sonra niçin bineceksin trene.?Ve günler önünden geçen birer at

Her faninin karşılaşacağı ve aldırmadan geçeceği tesadüfler.Gerçi ezelden beri zırhsızım.Acıları dev aynasında büyüten rezil bir hassasiyetim var.